آیا می شود در نظام آموزشی توقع افزایش چشمگیر جمعیت داشت؟

چطور با این نگاه قرار است همانطور که در نقشه مهندسی فرهنگی آمده است قطب خانواده محوری شویم؟
راهی که میرویم به ترکستان است!
مگر غرب توانست با این نگاه برابر بین زن و مرد خانواده را حفظ کند که ما بتوانیم؟

تا وقتی دختران ما تا ازدواج هیچ فرقی حداکثر بجز حجاب با پسران ندارند و هیچ باور و علم و شناختی نسبت به هویت جنسیتی خود ندارند میخواهیم ناگهان متحول شوند و فکر کنند از اساس مادر آفریده شده اند؟
این نظام آموزشی رسمی به آنها یاد داده است که عینا هویتی شبیه یک پسر دارند .
پس وقتی هم کلاسی هایشان رشدکاری و تحصیلی و اجتماعی یافته اند چرا آنها نباید؟؟؟

آیا در این نگاه فرزند یک عامل مزاحم نیست؟ که حداکثر یکی می آوری تا نازا تلقی نشوی؟

تلختر آنکه ما در خلاء زندگی نمیکنیم و جای خالی هویت جنسیتی که ما آن را تعریف نمیکنیم توسط تمدن رقیب با یک هویت جنسی زده مشمئزکننده پر می شود. دخترانی که گاها آرایشهایی بدتر از زنان بدکاره غربی دارند نتیجه همین بی هویتی نیستند؟

حالا هی برویم به چنین دختری بگوییم بچه نیاوری جمعیت با سر سقوط میکند! میگوید بکند!
هی بگوییم مادری چنین است و چنان ، میگوید جای خالی آنرا با هزاران سرگرمی پر میکنم!
هی بگوییم بیاوری مرخصی میدهیم! میگوید پس همان یکی را شاید زیر بار بروم!
هی بگوییم سکه میدهیم! میگوید خودم ده سکه با حقوقم میخرم!
بگوییم مترو رایگان….
اینها شوخی است….

اصلا بگوییم هیکلت را طلا میگیریم….حتی اگر از نداری زیر بار برود حس واقعی اش این است که دارید قربانی اش میکنید و پول قربانی شدنش را میدهید.

پس چاره کار تغییر در نظام آموزشی است ،تا یک دختر از همان اول خودش را در مقام یک زن و یک مادر ببیند و یک پسر از همان اول بداند که یک مرد است و باید در آینده پدر شود .