حجت الاسلام جهانگیری :ضرورت ابداع در تبلیغ الهیات برای جهان پساکرونا

سومین جلسه گفت و گوی مجازی مجمع بین الملل جبهه فرهنگی اجتماعی انقلاب اسلامی استان فارس

با موضوع: کرونا و جهانی سازی

با حضور: دکتر یحیی جهانگیری

 

کرونا  زندگی سلولی را شکست و به سمت زندگی اتمی برد

سومین جلسه گفت و گوی آنلاینِ مجمع بین الملل جبهه فرهنگی اجتماعی انقلاب اسلامی استان فارس با موضوع “کرونا و جهانی سازی”  و با حضور “حجت الاسلام دکتر یحیی جهانگیری سهروردی ”   برگزار گردید؛ در ادامه موضوعات مطرح شده در این نشست آمده است:

غرب از دنیای پست کرونا بیش از خود کرونا میترسد

اتفاق های بزرگ را می بایست حین وقوعش تحلیل و بررسی و برنامه ریزی کرد.این خیلی خوب است که شما دست به کار چنین گفت و گوهایی شده اید. امروز همه دنیا در حال پژوهش روی دنیای پست کرونا است. غرب از دنیای پست کرونا بیش از خود کرونا میترسد، و اگر هوشیار نباشیم غرب، تصویر و ایده آل خود از دنیای پست کرونا را به ما غالب می کند.

کرونا لایف استایلی ست که تضادها را در خود جا داده ست

کرونا صرفاً یک ویروس اپیدمیک نیست؛ کرونا یک لایف استایل است؛ زندگی بشر امروز و فردا را تغییر داده است.

امروز بشر سوال های جدی را درباره کرونا می پرسد همان طور که در نظر اندیشمندان و یا حتی کنش گری مردم در عالم مجازی دیده می شود؛ از کلیسا سوال می پرسند، از حکومت ها سوال می پرسند، از مکاتب سوال می پرسند؛

کرونا لایف استایلی ست که تضادها را در خود جا داده ست.

قرن 21، نه قرن زایش و نه نبرد ایسم ها؛ قرن سازش ایسم ها

 قرن 19، قرن تولید ایسم ها بود؛ بشر هر روز مکتب هایی را دنبال می کرد؛ هر مکتب دنبال برتر جلوه دادن خود بود.

در قرن 20 زایش مکتب ها را نداشتیم؛ در قرن 20 نبرد ایسم ها را داشتیم!

در قرن 21، نه قرن زایش و نه نبرد ایسم ها ست؛ می گویند در این قرن ما باید به هم افزایی ایسم ها برسیم؛ تمام کنید این دعواها را؛ بیایید همه با هم دنبال راه حل باشیم.

در قرن 21 سرعت جهانی سازیافزایش یافته است. دغدغه بشر امروزی، دغدغه های بزرگتری مثل محیط زیست، فرا سرزمینی، درد انسان شده است.

تحلیلگرانی که معتقد بودند قرن 21 قرن هم افزایی ایسم ها ست، امروز دیده اند که دنیا با کرونا تغییرات اساسی کرده است. به نوعی کل فرآیند عوض شده است؛ به تعبیر شیعه بدا اتفاق افتاده است.

امروز نگاه کنید در دنیا چه می گذرد؛ همه به فکر خودشان هستند؛ ماسک های هم را میدزدند؛ به داروهای هم مشکوکند؛ یکدیگر را متهم می کنند؛ همه به فکر خود هستند؛ خود می تواند کشور باشد یا استان باشدو یا این که محله من باشد.

با این صرفاً به فکر خود بودن، در دوران پست کرونا با  زیست بوم، منطقه زیست، کشور زیست مواجه خواهیم بود؛ که در این بوم ها و منطقه ها و کشورها افراد فقط به فکر خود هستند.

دنیای فردا در دست چه کشورهایی ست؟

دنیای فردا مال چه کشورهایی ست؟ کشورهایی که دنبال جهانی سازی از جنگ جهانی دوم به این سمت به نفع خودشان بودند یا کشورهایی که به خودکفایی فکر می کردند؟

بوم زیست هایی که توانسته اند خودکفا باشند و خودشان را آماده کنند(از لحاظ علوم انسانی، اقتصاد و …) این ها موفق خواهند بود.  می گویند کره  جنوبی با اقتصاد برون گرایش خیلی ضربه می خورد، اما می گویند اقتصاد ایران به اندازه باقی کشورها ضربه نخواهد خورد!

اقتصاد ایران درون گراست و فرهنگش با نگاه خاص خودش، شکل گرفته است. ایران می تواند از قوی ترین زیست بوم های جهان بشود و کشورهای دیگر و همسایگانش را تحت تأثیر قرار دهد.

کرونا گذر از زندگی سلولی به زندگی اتمی

کرونا نظم جدیدی از نظم جهانی به وجود آورد که در آن زیست بوم ها حرف اول را می زنند؛ کرونا  زندگی سلولی را شکست و به سمت زندگی اتمی برد!

نظم سلولی یعنی نظمی که چند تا زیر مجموعه  دارد و همه می چرخند تا یک سلول را زنده نگه دارند اما جهان کرونایی نشان داد که همه به فکر خودشان هستند؛ و این یعنی زندگی اتمیک؛ و این نظم اتمیک در تعارض با نظم های سابق جهانی ست که کشورهایی به دنبال آن برای منافع خود بودند.

در زندگی سلولی همه می خواهند شبیه به هم باشند؛ زبان های محلی از بین می رفت؛ اقتصاد جهانی شده بود و مسخره می کردند خودکفایی را؛ یا مثلاً علوم انسانی بومی را ناممکن می دانستند.

ولی اقتصاد و علوم انسانی در زندگی اتمیک، اهداف آن جامعه هدفش را دنبال می کند و مثلا به جای همه جهان برای ایران نسخه پیچی می کند؛ کرونا جامعه ها  را خودبنیان می کند.

ناکارآمدی زندگی سلولی

بشر از زندگی سلولی خسته شده است؛ مثلا می پرسد کلی پول به اتحادیه اروپا دادیم چه شد؟ جهانی سازی چه دردی از ما دوا کرد؟ مثلا یک نفر در چین خلافی کرد و دنیا را نابود کرد؛ اگر زیست بوم خودمان را داشتیم شاید بشر امروز چنین درگیری هایی را نداشت.

شاید سازمان هایی تأسیس شود که دغدغه های بوم زیست ها را پیگیری کند؛ مثلا سازمان بهداشت جهانی ای، که دغدغه خوراک و سوء تغذیه مردم کنیا را پیگیری کند. این قابلیت وجود دارد مثلاً تهران در دوران اتمیک بشود شبیه اتریش در دوران سلولی!

باز پیرایی، غنی سازی و تبلیغ زیست بوم خودمان

حال سوال این جاست ما برای دنیای پست کرونا چه آمادگی و برنامه ای داریم؟!

به نظر می رسد سه کار مهم از اولویت های اصلی ما برای این دوران باشد:

  1. ابتدا باید باز پیرایی کنیم نسخه های زیست بومی خودمان در فرهنگ و اقتصاد و …
  2. غنی سازی نسخه بومی براساس زیست فردا
  3. تبلیغ زیست بوم خودمان
فریاد و نقد عالمانه نسبت به روند جهانی سازی مرسوم

الان از این فرصت طلایی که خراش هایی که به بدن جهانی سازی زده شده است می توانیم استفاده کنیم؛ باید هرچه فریاد داریم بر سر جهانی سازی بزنیم  و جهانی سازی فعلی را عالمانه نقد کنیم. باید این نظریه پردازی ها به گفتمان تبدیل شود؛ کرونا تندبادی ست که میتوان روند نظریه پردازی  های جدید ضد جهانی سازی مرسوم را تقویت کند.

کرونا هم بازگشت به خدا و هم برگشت از خدا را به دنبال داشت

کرونا با خودش دو کنش گری نسبت به دین را پدید آورد؛ یک کنش گری دین گریزی و دیگری کنش گری معطوف به فرازمین.

 کرونا هم بازگشت به خدا و هم برگشت از خدا را به دنبال داشت.  در دوران پست کرونا با دو طیف مواجه خواهیم بود: ضد دین شدید- دین دار شدید.

حال امروز ما با باید فکر کنیم و برنامه ریزی کنیم که چگونه باید خدا و دین و معارف مان را به سایر زیست بوم ها صادر کنیم؛ تا موقعی که روش ما در الهیات این باشد هرگز به دنیای نیازمند خدا نمی توانیم خدا را معرفی کنیم؛ باید بدانیم که با صرف نهادسازی های دینی، دین و معنویت نهادینه نمی شود؛ امروز بیش از هر زمان دیگری نیازمند ابتکارات و ابداعاتی در نحوه روشی و تبلیغی خود برای معارف و الهیات مان هستیم.

در جلسه بعد بیشتر درباره دین داری در عصر پست کرونا صحبت می کنیم.

نظرات بسته شده است.