دکتر مریم اردبیلی فعال حوزه جمعیت : سخنی با مجموعه های مردمی
افراد متدیّنی هستند که خودشان را به خطر می‌اندازند و از پول، وقت و جان‌شان هزینه می‌کنند تا در قضیه‌ی کرونا کمک کنند؛ این افراد اگر بدانند که روزانه ۱۰۰۰ سقط جنین در کشور داریم، یا خیلی از زوجین به دلیل مشکلات اقتصادی و نگرانی‌های دیگر، قید فرزندآوری را می‌زنند یا آن را به تعویق می‌اندازند، به کمک می‌آیند.
چرا هیئت، مسجد، محله و سایر محیط‌ها‌ی زیست اجتماعی، دوستدارِ مادر و کودک نیستند؟ متأسفانه چون سال‌ها کودکان کمی در فضاهای اجتماعی بوده‌اند، فرهنگ حاکم بر آن محیط‌ها سازگاری و تطابق خودش را با این موضوع فراموش کرده است. باید فضاها را طوری ساماندهی کنیم که وقتی مادری با فرزندان خردسالش در این محیط‌ها حاضر می‌شود، احساس آرامش، مطلوبیت و خواسته‌شدن کند. این مستلزم مشارکت تک تک ما است.
ما به عنوان گروه‌های مردمی می‌توانیم بسیاری از مشکلات را حل کنیم؛ مثلا نذر کنیم اگر کسی در سال ۱۴۰۰ فرزندی به دنیا آورد، مخارج یک ساله‌ی کودک را تأمین کنیم؛ هزینه‌های درمانی افراد باردار محله را تأمین کنیم، هدایا و بسته‌های سیسمونی مختصر تهیه کنیم و… یعنی همه‌ی افراد جامعه می‌توانند در این زمینه نقش‌آفرینی کنند. این کارها کوچک به نظر می‌آید، اما در مقیاس ملی حرکتی ایجاد می‌کند که هیچ سیاست‌گذاری نمی‌تواند ایجاد کند.
گروه واتسآپ مجمع فعالان جمعیت فارس
https://chat.whatsapp.com/BpXMsda4oARCsKHwAdekhK
نظرات بسته شده است.